Onthulling corona collage Zideris

We verzamelden ons in ’t Forum op de Cuneraweg in Rhenen, waarbij we een collage onthulden met hierop kunstwerken van cliënten die dienen als een uitdrukking van de ervaringen en emoties die zij hebben doorgemaakt tijdens de pandemie. Ter introductie gaf directeur Bert Ferwerda een korte toelichting, waarin hij de impact van de pandemie op onze gemeenschap belichtte. Vervolgens werd er een gedicht voorgedragen door Lex van Mourik namens de Centrale Cliëntenraad (CCR). Je leest het gedicht onderaan dit bericht.

Annemaaike, één van de kunstenaars achter de collage, was aanwezig bij de onthulling. Samen met directeur Bert en CCR-lid Lex onthulde zij het kunstwerk door het doek eraf te trekken waarna Annemaaike vol trots haar creatie en de emotie erachter met ons deelde.

We sloten de onthulling af met een hapje en drankje en gaven de aanwezigen de gelegenheid om verder te praten over het onderwerp. 

De collage wordt geplaatst op een prominente plek op het pand van 't Forum op het terrein in Rhenen. Dit zodat cliënten, verwanten, vrijwilligers en (zorg)medewerkers, de mogelijkheid hebben om stil te staan bij deze periode.

Gedicht: voorgedragen door Lex van Mourik namens de Centrale Cliëntenraad (CCR).

Corona bij Zideris

Dit is het verhaal van Annie en Sebastiaan het is toen allemaal niet even goed gegaan.

Ik wilde naar mijn broer, is dat raar? om contact te hebben en wat te zingen maar de regering had bezwaar. Ze zeiden je mag daar niet naar binnen dringen.

Dat zeiden alle anderen, ook van Zideris. Nee, familie, nee, familie doe dat niet!! gebruik beeldbellen, zodat je wel de ander ziet. We waren niet blij, maar het is, wat het is.

We zeiden als familie dat is naar ook niet buiten? en ook niet binnen? dan komen we niet meer bij elkaar!! We kwamen niet meer bij zinnen.

We waren als familie soms boos. de drang tot contact was ons te groot! de regering was het die dit verkoos. dan maar naar buiten- contact, desnoods in een boot.

Later mocht er wel meer, maar wel met een mondkapje. Op een afstandje was dat mogelijk, voor een beperkte tijd. Het was wel stapje, voor stapje het was kiezen voor de veiligheid!

Maakten we van een olifant een mug? Of andersom Ik denk het niet, want er waren vele van ons erg ziek. Anderen denken er anders naar maar-ja wie had er gelijk! hier staan we met zijn allen en kijken om.

Maar we willen dit niet meer meemaken, we bidden en hopen dat dit ons in de toekomst zal ontlopen

naar de spin Sebastiaan Annie MGS