Wet zorg en dwang

Wat houdt de Wet zorg en dwang in?
Deze wet regelt de rechten bij onvrijwillige zorg of onvrijwillige opname van mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een psychogeriatrische aandoening (zoals dementie).

Het uitgangspunt van de Wet zorg en dwang is 'Nee, tenzij'. Dat wil zeggen dat onvrijwillige zorg in principe niet mag worden toegepast, alleen als er sprake is van ernstig nadeel. Met onvrijwillige zorg wordt alle begeleiding en behandeling bedoeld waartegen een cliënt en/of vertegenwoordiger zich verzet. Dit kan gaan om beperkingen in bewegingsvrijheid zoals het op slot doen van een slaapkamerdeur maar ook over bijvoorbeeld beperkingen in het gebruik van internet/telefoon of keuzes in wat je eet en hoe je je kleedt en hoe laat je naar bed gaat.

De drie uitgangspunten van de Wet zorg en dwang

• Het recht op vrijheid van de cliënt;
• Er moet zorg verleend worden waar de cliënt mee instemt;
• Onvrijwillige zorg mag alleen als het echt niet anders kan.

De wet benadrukt dat onvrijwillige zorg een allerlaatste optie is. 

Eigen keuzes maken
Beleidsadviseur Maria Bos houdt zich bezig met de Wet zorg en dwang (Wzd). Zij vertelt over de stand van zaken van de Wzd en de toepassing ervan binnen Zideris. “De afgelopen jaren zijn we bezig geweest met het scheppen van de randvoorwaarden om de Wzd goed toe te passen binnen onze organisatie en een juiste registratie daarvan. Dit jaar besteden we extra aandacht aan meer bewustwording rondom de betekenis van de Wet zorg en dwang. Dat doen we door met elkaar in gesprek te gaan over hoe we praktisch handen en voeten geven aan onze visie waarin de ‘cliënt aan het roer’ staat binnen de Wzd. Hierbij maken we gebruik van de methode ‘met andere ogen’. Deze methode helpt begeleiders, door middel van observatie en reflectie, om vanuit verschillende perspectieven naar (on)vrijwillige zorg te kijken.” Wat is dit en hoe werkt dit?

Cliëntvertrouwenspersonen
Zideris werkt hiervoor samen met cliëntenvertrouwenspersonen. Deze kunnen ondersteunen en informatie geven bij vragen die er ontstaan rondom onvrijwillige zorg en de Wzd. Daarnaast kan de cliëntenvertrouwenspersoon ondersteuning bieden bij problemen rond de opname of het verblijf binnen een zorgorganisatie en in het doorlopen van de klachtenprocedure.

Cliënten en/of vertegenwoordigers kunnen zelf contact opnemen met de cliëntvertrouwenspersoon uit hun regio.